Home - Kathleen Ferrier  
   
   
Blog Articles Overview
Blog Article - 23 July 2017

Religieonderwijs

 

 

Suriname

Opgegroeid in multicultureel en multireligieus Suriname vertel ik vaak hoe wij als kinderen en klasgenoten, religieuze hoogtijdagen met elkaar vierden. Met Kerstfeest waren we samen in de kerk, Iftarmaaltijden aten we samen in de moskee en rond Divali zaten we met onze lichtjes in de mandir. En allemaal leerden we dat we er trots op mogen zijn dat de eerste Joodse begraafplaats van Zuid- Amerika in Suriname ligt, op Jodensavanne, en dat Suriname het enige land ter wereld is, waar een moskee en synagoge pal naast elkaar staan, op één terrein.

 

Als kinderen vonden we het gewoon hoogtijdagen samen te vieren en leerden we verschillende religies van binnenuit kennen. Die kennis op jonge leeftijd opdoen heeft, merkte ik later, grote invloed op het mens- en wereldbeeld dat iemand zich vormt.

 

Begrip

Later, als coördinator van de Vereniging van Migrantenkerken, SKIN, en als volksvertegenwoordiger, pleitte ik ervoor in het basisonderwijs religie-onderwijs als vak in te voeren. Het gaat dan niet om religieus onderwijs, daarvoor zijn ouders en eventueel, de eigen religieuze gemeenschap verantwoordelijk. Het gaat erom op jonge leeftijd kennis op te doen over wereldreligies. Professor Gerrie ter Haar, heeft in haar publicaties meerdere malen gewezen op het positieve effect van een dergelijk vak in het funderend onderwijs. Uiteindelijk komt het erop neer dat kennis over andere religies leidt tot beter begrip van andere culturen én van alles en iedereen wat ‘anders' is, in het algemeen.

 

En dat is precies wat we nodig hebben in een samenleving als de Nederlandse en vele andere, waarin (twee)deling steeds diepere voren trekt.

 

(Twee)deling

Laat ik duidelijk zijn, die (twee)deling is absoluut niet uitsluitend en zelfs niet vooral gebaseerd op religie, cultuur of etniciteit. Er ligt vooral een economische basis aan ten grondslag. Die heeft er inmiddels toe geleid dat een diepe scheiding is ontstaan tussen mensen die wél het gevoel hebben controle te hebben over hun leven en anderen die dat níet hebben. Die groep voelt zich overgeleverd aan mensen ‘ver weg', in Den Haag of in Brussel, die beslissingen nemen vanuit hun eigen realiteit waarin globalisering ‘verheerlijkt' wordt en die heel ver van hen af staat,  mensen voor wie, om begrijpelijke redenen, globalisering vooral bedreigend is.

 

Aziatische Universiteit voor Vrouwen

Onlangs was ik twee weken in Chittagong. Dat is een arme havenstad in het zuiden van Bangladesh. Ik was daar om les in Mensenrechten te geven aan de Aziatische Universiteit voor Vrouwen. Dat is een plek waar jonge vrouwen van alle mogelijke culturele en religieuze achtergrond, afkomstig uit landen als Gaza en West-Bank, Syrië, Afghanistan, Pakistan, Bhutan, Cambodia en China, samen leven op de campus, samen studeren en vooral ook leren van elkaar.

 

Net als wij in Suriname. Verschil is dat zij ouder zijn en vrijwel allemaal ervaringen hebben met (oorlogs) geweld.

In mijn lessen ging het er vaak pittig aan toe. Onderwerpen als mensenrechten en religie, rechten van vouwen, van LGBTI, etc. zijn bij uitstek aanleiding om alle gevoeligheden bloot te leggen en te bespreken. Het was bijzonder en leerzaam om zo een proces mee te maken, te faciliteren en te sturen.

 

Het heeft mij er weer van overtuigd hoe belangrijk het is de gelegenheid te creëren samen ervaringen op te doen en elkaar te leren kennen, in alle verscheidenheid die de mensheid nu eenmaal kenmerkt. 

Alleen op die manier kunnen we komen tot meer begrip en respect. En tot versterking van het gevoel van onderlinge verbondenheid, dat we als mensen steeds meer aan het verliezen zijn.  


print this article   |   share this article on: share this article on twitter share this article on facebook share this article on linkedin w
More articles from Kathleen Ferrier
’Ze is nooit moe’ Dubbelinterview FD (24 June 2021)
Artikel van Astrid Theunissen in het FD op 24 november 2020: Gesprek met Kathleen Ferrier en haar zoon Ezra Ferrier de BoerContentspecialist Ezra Ferrier de Boer (29) is de jongste zoon van mensenrechtenvoorvechter Kathleen Ferrier (63), voormalig CD...  |  read blog »
China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van Covid-19 (19 April 2020)
China ruimt haar achtertuin op, terwijl de wereld in de ban is van de Covid-19.   Zaterdag 18 April was een gitzwarte dag voor Hongkong. 14 vooraanstaande pro-democratie leiders werden gearresteerd  12 mannen en 2 vrouwen. Onder hen journ...  |  read blog »
Preek van de Leek (27 March 2020)
Geschreven in een ander tijdperk. Maar nogal wat mensen vragen mij nu de tekst op te sturen, omdat ze hem nogeens willen lezen. Hierbij dan de Preek van de Leek, zoals gehouden in Doesburg, 2 februari 2020.      Zusters en Broeder...  |  read blog »
Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie (20 August 2019)
Kathleen Ferrier nieuwe voorzitter UNESCO-Commissie Nieuwsbericht | 20-08-2019 | 16:00 Den Haag, 15 augustus 2019 – Op voordracht van de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap is Kathleen Ferrier (1957) voor een periode van vier jaar...  |  read blog »
Hongkong vergt gezamenlijke China Strategie (14 August 2019)
Hongkong vergt gezamenlijke China-strategie democatische wereld     De grimmige situatie in Hongkong vraagt om een gezamenlijke China-strategie van de democratische wereld; eerst op korte, maar ook op langere termijn. Dit raakt ook de NA...  |  read blog »
home
profile
articles
contact
 
 
 
home  |   contact  |   cms  |   Huisstijl / Webdesign: DG Graphic Design © 2013-2024